Cornelia stelt zich voor
Cornelia, een verschrikkelijke naam... vernoemd naar mijn oma. Een lief mensje, niks mis mee, maar die naam!
Die naam hoort in de familie, als ik een jongen was geweest, dan had ik Corneel geheten. En dan had ik twee keer pech gehad!
Ik heb wel geprobeerd om me anders te laten noemen. Corrie, Cor, Neeltje. Maar in mijn vrienden- en vriendinnenclub bleef het toch Cornelia. En nu vind ik het wel prima.
Ik werk als voorvrouw op de inpakafdeling van een koekjesfabriek. Het is een familiebedrijf. De directeur – zo noemen we hem nooit, maar hij is het wel – is de kleinzoon van de oprichter.
We bakken zo’n 15 verschillende koekjes en banketproducten. Dat lijkt heel overzichtelijk, maar soms wordt een koekje op zeven verschillende manieren verpakt en in de winkel aangeboden. In sommige merkverpakkingen gaan bijvoorbeeld zes cakejes en diezelfde cakejes worden in de huismerkverpakking aangeboden in een verpakking van 10 en..., je raadt het al, die laatste is goedkoper dan de eerste.
Dat scheelt ongeveer € 1,20. Het papier dat mijn ploeg en ik erom heen doen is dus goud waard! Wij zijn dus goud waard!
Op mijn afdeling werken acht vrouwen. En als de boel in het honderd loopt en we, bij wijze van spreken tot onze knieën in de koekjes staan, dan komt de redding van …. een man.
Jochem, de techneut van het bedrijf.
Bij de vijf blokken; de basis van leidinggeven, manieren van leidinggeven, leidinggeven aan het team, leidinggeven door middel van gesprekken en leidinggeven aan verandering, kun je de vervolgverhalen vinden van Jan Piet, Joris, Cornelia en Achmed.